Je voelt dat er iets is. Je partner is stil, kortaf, misschien een beetje afwezig. Je vraagt hoe het met hem gaat en het antwoord is altijd hetzelfde: “Goed hoor.”

Maar je wéét dat het niet helemaal goed zit. Misschien is hij gestrest van werk, zit hem iets dwars, of worstelt hij met gevoelens waar hij niet over wil praten. Hoe graag je ook wilt helpen, het lijkt alsof hij zich afsluit. En hoe meer jij probeert door te dringen, hoe verder hij zich terugtrekt.


Frustrerend? Absoluut. Maar wat kun je eraan doen? Hoe zorg je dat je partner zich openstelt, zonder dat je hem pusht of het gevoel geeft dat hij iets fout doet?


Waarom praten sommige mensen niet over hun gevoelens?

Voor veel mensen – en ja, vaak mannen – is praten over gevoelens niet vanzelfsprekend. Maar dat betekent niet dat hij niets voelt. Misschien heeft hij gewoon nooit geleerd hoe hij zijn emoties moet uiten.

Er kunnen verschillende redenen zijn waarom hij moeite heeft met het delen van zijn gevoelens:

  1. Hij is zo opgevoed.
    In veel gezinnen, vooral bij mannen, werd emoties tonen niet aangemoedigd. “Sterk zijn” betekende zwijgen en doorgaan.
  2. Hij weet niet hoe hij het moet verwoorden.
    Sommige mensen ervaren emoties, maar hebben geen idee hoe ze die onder woorden moeten brengen. “Ik voel me gewoon rot” is dan het enige wat eruit komt.
  3. Hij wil je er niet mee belasten.
    Misschien denkt hij dat hij je beschermt door zijn gevoelens voor zich te houden. Hij wil geen “zware gesprekken” voeren of je onnodig laten piekeren.
  4. Hij is bang voor de gevolgen.
    Misschien heeft hij in het verleden meegemaakt dat kwetsbaarheid leidde tot kritiek, afwijzing of ruzie. Dan is zwijgen een veiligere optie.
  5. Hij denkt dat praten geen zin heeft.
    Sommige mensen zien praten over gevoelens als nutteloos. “Het verandert toch niks” of “Ik los het zelf wel op” zijn veelgehoorde gedachten.

Wat de reden ook is, als jij iemand bent die wél behoefte heeft aan openheid en emotionele verbinding, kan het knap lastig zijn. Maar er zijn manieren om hier beter mee om te gaan.


Hoe help je je partner zich open te stellen?

1. Creëer een veilige omgeving

Je partner moet zich veilig voelen om te kunnen praten. Dit betekent:

  • Geen oordeel. Ook als hij iets zegt waar jij het niet mee eens bent.
  • Geen druk. “Je moet met me praten” werkt averechts.
  • Geen onderbrekingen. Laat hem uitpraten zonder direct te reageren of een oplossing te bieden.

Probeer gesprekken te voeren in een ontspannen setting, bijvoorbeeld tijdens een wandeling of autorit, in plaats van geforceerd aan de keukentafel.

2. Begin met jezelf

Mensen spiegelen gedrag. Als jij open bent over je gevoelens, zonder iets terug te verwachten, kan dat hem helpen hetzelfde te doen.

  • Deel iets over je dag, zonder dat je meteen een reactie van hem verlangt.
  • Laat zien dat het normaal is om over gevoelens te praten, zonder dat het een groot probleem hoeft te zijn.

Zeg bijvoorbeeld: “Ik had vandaag een rotdag. Ik merkte dat ik me onzeker voelde over die presentatie op werk. Hoe was jouw dag?”

Door je eigen gevoelens te benoemen, geef je hem een subtiele uitnodiging om hetzelfde te doen.

3. Stel open vragen

Vermijd vragen die hij met “ja” of “nee” kan beantwoorden. Probeer in plaats daarvan:

  • “Wat vond je het leukste aan vandaag?”
  • “Waar heb je je de laatste tijd druk om gemaakt?”
  • “Wat zou je vandaag graag anders hebben gedaan?”

Deze vragen voelen minder zwaar dan direct vragen: “Wat voel je?” en geven hem de ruimte om te delen wat hij wil.

4. Let op non-verbale signalen

Niet iedereen communiceert zijn gevoelens met woorden. Soms laat je partner op andere manieren zien hoe hij zich voelt:

  • Hij is stiller dan normaal.
  • Hij heeft minder energie of interesse in dingen die hij normaal leuk vindt.
  • Hij is sneller geïrriteerd.

Als je merkt dat er iets is, benoem het op een rustige manier:

“Ik merk dat je de laatste tijd stiller bent dan normaal. Zit je ergens mee?”

Door het op deze manier te brengen, geef je hem ruimte om te delen, zonder dat het voelt als een aanval.

5. Accepteer dat niet iedereen op dezelfde manier communiceert

Sommige mensen laten liefde en gevoelens zien op andere manieren dan via woorden. Misschien is je partner niet de persoon die diepgaande gesprekken voert, maar laat hij op andere manieren merken dat hij om je geeft.

  • Hij doet kleine dingen voor je, zoals je favoriete koffie halen.
  • Hij is fysiek aanhankelijk, zoals een knuffel of een hand op je rug.
  • Hij is er altijd als je hem nodig hebt, zonder er veel woorden aan vuil te maken.

Dat betekent niet dat je je eigen behoefte aan gesprekken moet negeren, maar soms helpt het om te zien hoe hij wél zijn liefde toont.


Wat als hij écht nooit wil praten?

Soms zal je partner simpelweg nooit een prater worden. En dat hoeft niet per se een probleem te zijn, zolang jij je nog steeds gehoord en geliefd voelt op andere manieren.

Maar als je merkt dat de emotionele afstand tussen jullie te groot wordt en je er echt onder lijdt, is het belangrijk om het bespreekbaar te maken. Je kunt zeggen:

“Ik merk dat ik meer behoefte heb aan gesprekken over wat er in ons speelt. Ik wil me verbonden voelen met je, en soms voelt het alsof ik je niet helemaal kan bereiken. Kunnen we kijken hoe we hier een balans in kunnen vinden?”

Als hij na herhaalde pogingen nog steeds weigert te communiceren en jij daar echt ongelukkig van wordt, is het misschien tijd om te overwegen of jullie communicatiebehoeften te verschillend zijn om elkaar op lange termijn gelukkig te maken.


Soms zegt stilte meer dan woorden

Het is frustrerend als je partner zich niet openstelt, maar dat betekent niet dat hij niet van je houdt of dat hij niets voelt. Sommige mensen hebben gewoon meer tijd, vertrouwen of de juiste omstandigheden nodig om zich te uiten.

Door geduldig, open en zonder oordeel te blijven, kun je hem helpen zich op zijn eigen tempo te openen. En als hij dat doet – al is het maar een klein beetje – waardeer het dan. Want voor hem kan dat misschien al een enorme stap zijn. ❤️